Fermandarê Giştî yê YPGê, Sîpan Hemo:Cihadiyekî ku Me Kuştî Amerîkî Bû

Serêkanîyê (Rûdaw) – Fermandarê Giştî yê Yekîneyên Parastina Gel (YPG) Sîpan Hemo di vê hevpeyvîna ligel Rûdawê de red dike ku ew baskê leşkerî yê ti partîyekê bin. Ew herwiha red dike ku ew ser bi PYDê ve bin û dibêje berîya şoreşa Sûrîyê di sala 2009ê de ew ligel partîyan civîyane û behsa dirustkirina vê hêzê kirine. Lê tenê PYDê amadebûna xwe nîşan daye ku hevkarîya wan bike.

Hevpeyvîn: Mutlu Çiviroğlu

Fermandarê giştî yê YPGê, Sîpan Hemo:Cihadiyekî ku me kuştî amerîkî bû

Êlên Çelaxa û Cibûrî û pirranîya navçeyê piştgirîya me dikin

Rûdaw: Hinek pevçûnên we ligel grûpa Cebhet el Nusra li derveyî navçeyên kurdî ne. Gelo xelkên wan navçeyan piştgirîya we dikin?

 

Sîpan Hemo: Hinek Erebên gundnişîn piştgirîya YPGê dikin. Ji ber ku YPG li ser daxwaza wan çû wan deveran. Êlên Çelaxa û Cibûrî û pirranîya navçeyê piştgirîya me dikin. Di pevçûnên me yên vê dawîyê de me li dijî gellek çekdarên bîyanî şer kir ku bi rêya Tirkîyeyê hatine nav axa Sûrîyê. Wek mînak ewên ku li Serê Kanîyê hatine kuştin hevwelatîyên welatên wek Misr, Erebistana Siûdî û Tûnisê bûn. Yek ji Cîhadîyan jî amerîkî bû, herwiha pirranîya çekdarên li Til Koçer kuştî jî pasportên iraqî û yên welatên din bi wan re hebûn.

Bi bawerîya hinek pisporan, hebûna Kurdên sêkûlar li deverê sûdê digihîne Amerîka û welatên rojava li dijî grûpên çekdar.

Em Kurd demokrat, pêşverû û sîngfireh in li deverê. Li Herêma Kurdistanê binêre! Ew mînaka herî baş e ji bo teqezkirina gotina min. Heta niha ti neteweyên ereb negihiştine wê pêşketina wan. Tew Kurd dikarin ji wiha baştir jî bin. Lewma di berjewendîya Amerîka û welatên rojava de ye ku li Kurdên Rojavayê Kurdistanê û şîyanên wan mikur bên.

 

Pêwist e rojava bi çi awayî nêzîkî Kurdan bibe?

Jixwe welatên rojava Kurdistan çar parçe kir. Mixabin welatên rojava niha jî vî karî dikin û berdewam in li ser piştguhxistina têkoşîna Kurdan. Pêwist e bi Kurdan re gotûbêjan bikin û kêşeyên girêdayî deverên kurdî piştguh nexin. Ji ber ku eger Kurd statuyekê li Rojhilata Navîn bi dest bînin, bêguman Amerîka û welatên rojava sûdmend dibin.

Krîza Sûrîyê gihiştîye derîyekî girtî. Bi dîtina we, krîz çawa dikare çareser bibe?

Şoreşa Sûrîyê gihiştîye rewşeke xetimî. Bi gotineke din, Îslamîyên tundxwaz wek pêşeng tên dîtin. Ev jî gefê li ser Amerîka û rojava dirust dike. Alozîyên di navbera Elewî û Sunîyan de gihiştine xalekê ku jê veger tine. Çareserîya wan kêşeyan jî naskirina Kurdan û dayîna mafên wan e. Ji xeynî Kurdan, çareserîya kêşeya kurd ne li ba ti kesî ye. Eger Amerîka û rojava hesabê Kurdan nekin, wê Îslamîyên tundxwaz desthilatê zeft bikin û bi vî rengî wê Sûrî parçe parçe bibe.

Tevî Tirkîye bi Kurdên xwe re di nava proseya aştîyê de ye, lê ji rewşa Kurdên Sûrîyê dilteng e

Çawa Tirkîye rê dide Îslamîyên tundrew ku bêne nav Sûrîyê, di demekê de ku Enqare bi Kurdên Bakur re di proseya aştîyê de ye?

Bi rastî rewşeke pirr seyr e. Tevî ku Tirkîye bi Kurdên xwe re di nava proseya aştîyê de ye, lê ji rewşa Kurdên Sûrîyê dilteng e. Ev herdu tevger berevajî hev in. Me di demeke kêm de gellek qezenc bidest xistin. Heta niha Kurdan li hersê parçeyên din bi vê lezê qezenc wiha bidest nexistine.

Em Kurd ji destpêkê de bêalî mane û neçûne ser bi ti alî ve. Em dizanin ku ji bo seranserê Sûrîyê em nikarin tiştekî bikin. Lê herdem me teqez kirîye ku em dikarin navçeyên kurdî biparêzin. Lê Tirkîye ji helwêsta me nerehet bû. Ewa ku Tirkîye dilteng kirîye ew e ku Kurd fermanrewayîya navçeyên xwe dikin. Berpirsên tirk vê dawîyê ragihandin ku desttêwerdanê dikin.

Gelo hûn li ser Tirkîyeyê gef in?

Berevajî van tiştên ku berê derbarê me de hatine gotin, em xwe wek hevalên welatîyên tirk dibînin. Em alîgirê wan kesan in, ewên ku dikarin demokrasîyê di navçeyê de ber bi pêş ve bibin. Eger ev navçe têkeve bin destê Îsalmîyên tundrew, ev dibe karesat ji bo Rojhilata Navîn û cihanê jî. Qezencên me sûdê digihînin welatîyên tirk û navçeyê.

  Piştî serketina leşkerî, navçe dikeve bin destê Desteya Bilind a Kurdî û ala desteyê lê tê hildan  

Hildana ala YPGê li ser dergehê sînor yê Serê Kanîyê hinek berpirsên tirk dilteng kir. Çima hûn xwe ji van reftaran dûr naxînin?

Ne pêwîst e wek kêşeyekê li vê bê nêrîn. Li hemû navçeyên ku dikevin bin kontrola me de, em ala YPGê hildidin. Lê pêwîst e vê yekê jî bêjim ku navçeyên kurdî di bin destê Desteya Bilind a Kurdî (DBK) de ne. Ew navçeyê birêve dibe. Piştî serketina leşkerî, navçe dikeve bin destê Desteya Bilind a Kurdî û ala desteyê lê tê hildan.

Partîyên kurdî dibêjin ku YPG tenê beskekî leşkerî yê PYDê ye.

Mixabin ev babet pirr caran hatîye gurkirin. Dema me biryar da ku em YPGê damezirînin, me serdana hemû partîyan kir, ne tenê PYDê. Herwiha me serdana serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî jî kir. Me li derîyê gellek partî, xelk û berpirsan da. Me ji hemû partîyan re ragihand ku em bi nîyaz in ku hêzeke leşkerî li Rojavayê Kurdistanê damezrînin. Dibe bi bîra te bê ku çend êriş li ser Kurdan hatine kirin. Wek mînak êrişa sala 2004ê ya li Qamişloyê. Herwiha êrişa sala 2007ê ya Reqayê. Ji bo rêgirtinê li ber van êrişan, me pêwîst dît ku em hêzeke xwe ya leşkerî damezrînin. Lê hemû partîyên ku em bi wan re axivîn bîrokeya hêza leşkerî red kirin. gotin damezrandina hêzeke bi vî celebî giran dibe. Bi bawerî PYDê di hewldanên me de arîkarîya me kir. Di nav yekînîyên YPGê de endamên partîyên kurdî yên din li kêleka endamên PYDê hene, wek Partîya Pêşverû ya Demokrat, Partîya Yekîtî ya Demokrat a Kurdî, Partîya Çep a Kurdî, Partîya Demokrat a Kurdî ya Sûrî, Aşûrî û hinek partîyên din.

Dixwazim careke din dubare bikim ku em ne baskê leşkerî yê ti partîyê ne. Em di bin fermandarîya Desteya Bilind a Kurdî de ne. Em xebatê ji bo parastina navçeyên kurdî dikin. Heta ku kêşeya asayişî li Rojavayê Kurdistanê hebe, YPG dimîne. Bi rastî ev yekem car e ku bi awayekî fermî ji bo nêrîna giştî radigihînim: Sala 2009ê me hemû partî dîtin, dibe ku ji bo berjewendîyên partîyên xwe wan ev tişt behs nekiribin.

http://rudaw.net/kurmanci/interview/06082013

YPG Komutanı: Türkiye-Suriye Sınırının Bir Kısmı Kontrolümüzde

  • Tarih 25.07.2013 11:14

YPG Genel Komutanı Sipan Hemo, Türkiye’nin, YPG’yi bir tehdit olarak görmemesi gerektiğini ‘Bunun tam aksine kendimizi Türkiye’nin dostu olarak görüyoruz’ sözleriyle ifade etti

T24

Mutlu Çiviroğlu

mciviroglu@gmail.com

https://twitter.com/mutludc

 

Serêkaniye’de birkaç gün önce El Kaide’ye bağlı El Nusra örgütü ve Kürt YPG güçleri arasında yaşanan çatışmaların iç yüzünü ve bölgedeki son durumu konuşmak üzere YPG Genel Komutanı Sipan Hemo ile özel bir röportaj yaptık. Hemo, Serêkanîyê’deki çatışmadan Suriye Kürdistanı’nda El Kaide’nin varlığına, Türkiye, Amerika ve Avrupa ile ilişkiler konusunda kapsamlı değerlendirmeler yaptı.

Sipan Hemo, YPG’nin hiçbir partiye ait olmadığını, Kürt Yüksek Konseyi bünyesinde Kürt halkının güvenliği için çalıştığını belirterek, Türkiye’nin, YPG’yi bir tehdit olarak görmemesi gerektiğini “Bunun tam aksine kendimizi Türkiye’nin dostu olarak görüyoruz” sözleriyle ifade etti.

ABD ve Avrupa’nın da dikkatini çeken bir husus olarak bölgede gelişen radikal İslama karşı YPG’nin varlığının bir şans olarak görülmesi gerektiğini dile getiren Sipan Hemo’nun, gazeteci Mutlu Çiviroğlu aracılığıyla uluslararası basına verdiği ilk röportajı şöyle:

 

Öncellikle Türkiye sınır hattı boyunca Serêkanîyê Sınır Kapısı’nın denetiminiz altına geçmesi ile sonuçlanan çatışmalar hakkında bilgi verir misiniz? Çatışmalar devam ediyor mu, son durum nedir?

Bilindiği gibi bir süredir YPG ile El Kaide’ye bağlı El Nusra arasında çatışmalar devam ediyor. Bu sabah yaşanan çatışmalarda [Cuma] El Nusra’dan birçok kişi öldürüldü. 2 YPG savaşçısı da yaşamını yitirdi. Til Temir’deki çatışmalar sürüyor. Şimdilik gergin bir durum söz konusu. Ancak Til Elo’ya bağlı Çelaxa Arap köyünde El Nusra ile şiddetli çatışmalar halen devam ediyor.

 

YPG’nin El Nusra Cephesi ile girdiği çatışmaların yaşandığı bölgelerin bir kısmı Kürt bölgesi değil, oradaki yerli halk size destek veriyor mu? Sizin güçlerinizi nasıl karşılıyorlar?

Arap köylülerinin bir kısmı YPG’yi destekliyor. Zaten onların isteği üzerine YPG oraya gitti. Çelaxa ve Ciburiya aşiretleri YPG’yi destekliyor. Ancak, Şemera aşiretinin bir kısmı El Nusra ile hareket ederken, diğer bir kısmı YPG’ye karşı olmadıklarını söylüyor ve YPG ile gizli anlaşma yapmak istediklerini de dile getiriyorlar. Fakat bölgenin çoğunluğu YPG’yi destekliyor.

Son yaşanan çatışmalarda da genelde Suriye dışından gelen yabancılarla savaştığımızı belirtmeliyim.  Mesela Serêkanîyê de öldürülenlerin çoğu yabancı ülke vatandaşı idi. Hatta birinin üzerinden Amerika pasaportu çıktı. Bunların birçoğu yabancı ülkelerden gelen yabancı kişilerdi. Til Kuçerde öldürülenlerin arasında çok fazla Iraklı ve başka ülkelere mensup insanlar da vardı.

 

Birçok yabancının olduğunu ve Türkiye üzerinden Suriye’ye giriş yaptıklarını söylüyorsunuz. Türkiye bir taraftan kendi içindeki Kürtlerle bir barış süreci başlatmış durumda ama buna karşılık radikal İslamcıların Türkiye üzerinden Suriye’ye geçişine izin vermeleri de eleştirilen bir husus. Bunu nasıl değerlendiriyorsunuz? 

Çok dikkat çekici bir durum söz konusu. Kürtler olarak bizim başından beri tavrımız demokratik bir Suriye için üçüncü yoldur. En başından beri, hem ömrünü tamamlayan bu rejimin yanında olmadığımızı söyledik, hem de radikal İslami muhalefetin demokratik bir Suriye’nin sorumluluğunu üzerine almasını istemediğimizi dile getirdik. Bu yüzden onların da yanında yer almadık. Biz üçüncü yol olarak tarafımızı belirledik. Suriye’nin tümü için bir şey yapamayacağımızı ancak kendi Kürt bölgemizi koruyabileceğimizi her seferinde vurguladık. . Türkiye bu durumdan çok rahatsız oldu. Türkiye’nin rahatsız olmasının en büyük nedeni Kürt bölgesinin artık Kürtler tarafından idare ediliyor olması.

Türkiye son zamanlarda kendi ülkesindeki Kürtlerle bir barış sürecine girmesine rağmen,  Suriye’deki Kürtler’in durumundan da büyük bir rahatsızlık duyuyor.  Her ne kadar bu ilk bakışta bir çelişki gibi görülse de, aslına öyle olmadığını biliyoruz. Dört parçadaki Kürtler bu kadar kısa zaman içinde böylesi kazanımlar elde edemediler. Ancak Rojava Kürdistanı’nda kazanımlar çok hızlı bir şekilde elde edildi. Bu kazanımlar da tüm bölgede etkisini gösteriyor ve ilerde daha da fazla gösterecektir.

Türkiye yetkililerinin bugün yapmış oldukları açıklamalarda, Türkiye’nin kendi sınırındaki gelişmelere sessiz ve seyirci kalamayacaklarını, müdahale etmeleri gerektiğini söylüyorlar. Bunun asıl nedeni Kürtlerin sınır boyunca kat ettiği gelişmelerdir. İşte bu nedenden dolayı Türkiye sessiz kalmak istemiyor.

 

YPG Komutanı olarak size sormak istiyorum, Türkiye’ye karşı gerçekten bir tehdit oluşturuyor musunuz, Türkiye bu kaygılarında haklı mı? Siz tam olarak ne istiyorsunuz?

Söylenenlerin tam tersine biz YPG olarak kendimizi Türk halkının dostu olarak görüyoruz. Biz kendimizi bölgede demokrasinin gelişmesine katkı yapacak kesimlerin yanında görüyoruz. Eğer bölge radikal İslamcı güçlerin eline geçerse bu Ortadoğu için felaket olur. Biz bunu hem kendimize hem de Türk halkına karşı bir tehlike olarak görüyoruz. Bizim kat ettiğimiz gelişmeler hem Türk halkının, hem de Ortadoğu halklarının da faydasına olacaktır.

Buradan yeniden çağrı yapıyoruz. Bilsinler ki; biz Türkiye halkının dostuyuz, Rojava’daki gelişmeler de, Türkiye’de demokrasisinin gelişmesine önemli katkılar sağlayacaktır.

Ne yazık ki Türkiye’de bazı şövenist, demokrasi karşıtı kesimler bizdeki bu gelişmelerden rahatsızlık duyuyorlar. Türkiye sınırının bir kısmı bir yıldır zaten bizim kontrolümüzde.

Bugün 19 Temmuz, Kobani’de başlayan Rojava Devriminin yıldönümü. Ancak bir yıl geçmesine rağmen, iğne ucu kadar bile sınır boyunda Türkiye’ye bir zararımız dokunmamıştır. Hiçbir sıkıntı yaşatmadık. Tam tersine Türkiye sınırındaki vatandaşlar çok rahattırlar. Ama ne yazık ki buradaki gelişmeler milliyetçi cenahtaki Türkleri rahatsız etti.

 

Serêkanîyê Sınır kapısına YPG bayrağı asmanız, özellikle Türkiye yetkililerinin tepkisine neden oluyor!

Bunu bir sorun olarak görmemek gerekiyor. Kontrolümüze aldığımız yerlere başarımızı ilan etmek için YPG bayrağını dikiyoruz. Fakat, Kürt bölgesi Kürt Yüksek Konseyi’nin denetimindedir. Bölgenin hâkimiyeti Yüksek Konsey’de. Askeri başarılardan sonra o bölgeler Yüksek Konseye devrediliyor ve onun bayrağı asılacak. Yani sınır kapısında herhangi başka bir bayrak asılmayacak.

 

Suriye’de bazı Kürt siyasi partileri YPG’nin sadece PYD’ye bağlı bir askeri güç olduğunu söylüyor. Bu eleştirilere yanıtınız nedir?

Ne yazık ki bu konu çok dillendiriliyor. Biz YPG’nin oluşturulması adımını atmaya karar verirken sadece PYD’yi değil, birçok tarafı ziyaret ettik. İlk defa sizin aracılığınızla söylemek istiyorum. Biz Sayın Mesut Barzani’yi de ziyaret ettik. Kamışlı’da Pêşverû lideri Hemidê Hecî Derwêş, Yekiti’nin önde gelen isimleri Fuad Eliko, İsmail Heme ve tüm Kürt parti ve örgütlerinin kapısını tek tek çaldık. Hepsine de, Rojava’da askeri bir oluşuma gideceğimizi söyledik. Çünkü 2004’te Kamışlo ve 2007’de Rakka’da Kürtlere karşı saldırılar meydana gelmişti. Biz de böylesi durumların önüne geçmek için bu sefer askeri oluşuma gitme gereği duyduk. Hepsinin bize cevabı, Rojava’da askeri bir oluşuma gidilmemesi şeklinde oldu. Askeri bir güç oluşturmanın çok zor olduğunu söylediler.

Onların bu söylemlerine rağmen biz çalışmalarımızı sürdürdük. Kuşkusuz PYD’nin yardımı da oldu. Askeri oluşumumuzun içinde PYD’nin dışında başka bazı Kürt partileri de yer alıyor. Pêşverû Partisi, Kürt Demokratik Birlik Partisi, Kürt Sol Partisi, Suriye Kürt Demokratları Partisi ile birlikte Süryani ve Araplar da YPG’nin içinde yerlerini almış vaziyette.

Şunu söylebilirim ki, çeteler ile girdiğimiz çatışmalarda PYD’ye bağlı olmayan gençler de yaşamını yitirdi. Yanımızda çatışıp ölen Araplar da kendi köylerini, bölgelerini savunmak için YPG saflarında iken yaşamlarını yitirdiler.

Tekrar söylüyoruz. Biz tek bir partiye bağlı askeri bir güç değiliz. Biz Kürt Yüksek Konseyi’ne bağlıyız. Tüm Kürt bölgesini savunmak için mücadele ediyoruz. Rojava’da güvenlik ile ilgili sorunlar devam ettiği müddetçe YPG de var olacaktır.

 

Suriye Kürdistanı ile ilgili haber yapmak için birçok parti temsilcisi ile sürekli görüşüyorum ama askeri oluşum için bütün partilerle görüşme yaptığınızı ilk defa duyuyorum. Sizce diğer partiler neden bu konuya hiç değinmediler ve PYD’nin hiçbir partiye danışmadan tek başına hareket ettiği algısı neden daha çok ön planda?

Bunu resmi bir açıklama olarak söylüyorum. 2009 Martında bütün partilerle görüştük, belki parti çıkarlarına uygun olmadığı için dile getirmemişlerdir. Fakat O partiler henüz Güney Kürdistan’a gitmemişlerdi. İsim vererek söylüyorum. El Parti, Azadi ve Yekiti partileriyle görüştük.  O zaman hiçbiri bu oluşuma sıcak bakmadı, kendi tavırlarını ortaya koymaları hesaplarına gelmiyordu. Yalnız şimdi PYD’nin dışında da bizi destekleyenler var ve onlar da çeşitli yayın organları aracılığıyla bu desteklerini duyurdular.

Bize karşı olanlar kim, onlar da İttihadî Siyasî [Siyasi Birlik Oluşumu] olarak bir araya gelen partilerdir. Onlar da El Parti’dir, Azadi’dir, Yekiti’dir. Bunlar başka bir askeri yapılanmaya gitmek istediler. Biz onlara başka bir askeri gücün olamayacağını söyledik. ‘Eğer askeri yapılaşmaya gitmek istiyorsanız, bunu birlikte yapmamız gerekir’ dedik.

Dünyanın başka yerlerinde ve Güney Kürdistan’da yaşanan tecrübeler var.  Bir bölgede iki farklı askeri yapılanma olursa, aralarında savaş ve çatışma çıkabiliyor. Ama siyasi arenada yüzlerce siyasi parti olabilir,  bu sorun olmaz. Askeri gücün siyasi bir şemsiye altında yapılması söz konusu olamaz. Bunun tehlikeleri vardır. Bunun için biz onların talebini kabul etmedik. Onlar illa silahlı siyaset yapmak istediklerini söylediler. Eğer siyaset silahla yapılırsa kardeş kavgası olur. Kürtler birbirlerini vurmaya başlar. Bunu çok tehlikeli bulduğumuz için, onlara bunun mümkün olmayacağını söyledik.

 

Batı dünyasında özellikle Amerika’da, Suriye meselesi daha çok El Kaide üzerinden yorumlanıyor. Özellikle bazı uzmanlar Amerika ve Batı ülkeleri için laik düşünceli olan Kürtlerin varlığının bir şans olduğunu düşünüyorlar. El Kaide’nin Suriye’deki varlığı konusunda ne düşünüyorsunuz, varlıkları ne gibi sorunlar yaratabilir?

Batı dünyası ve Washington için şunu söyleyebilirim onlar Kürtleri görmezden geldiler ve böyle görmeye devam ediyorlar. Bu durumun nedeni, bu ülkelerin Ortadoğu’da çıkarlarını Türkiye siyasetinde görmelerinden kaynaklanıyor. Bu yüzden de Kürtleri bölgede görmediler ve görmezlikten geldiler.

Ortadoğu’da 55-60 milyon Kürt dağınık bir şekilde yaşamaktadır. Kürtleri bölgede bu durumda bırakan yine batı ülkeleridir. Sevr ve Lozan gibi anlaşmalarla bu topraklar böyle parçalandı. Bu onların sorumluluğundadır. Batı ülkeleri ve Amerika, bu eksikliklerini tekrardan düzeltme yoluna girmelidirler. Çünkü bölgede, en ilerici, aydın, demokrat ve diğer halkları kucaklayacak olan da Kürt halkıdır.

Örnek verecek olursak; biz bunu Hewlêr [Erbil] şahsında Güney pratiğinde görüyoruz. Orada örnek bir gelişme sergilenmektedir. Arap ülkeleri yıllardır o seviyeyi yakalamış değiller. Kürt halkı her nerede olursa olsun, Hewlêr gibi hatta ondan da ileri bir gelişme sergileyebilir. Bu yüzden de, Kürtlerin varlığının kabul edilmesi Batı ülkeleri ve özellikle de Amerika için bir kazanım olacaktır.

Kürtleri sadece görmezden gelmeleri bir tarafa Kürtlere karşı tarihi eksikliklerini de gidermeleri gerekiyor. Onların bizi görmezden gelmelerini biz kendi açımızdan bir insanlık suçu olarak değerlendiriyoruz. Bu tarihi suça karşılık da, tavırlarını değiştirmeleri gerekiyor.

 

Peki bahsettiğiniz eksikliler nelerdir? Sizin temel talepleriniz nedir?

Kürdistan’ın dört parçaya bölünmesi, ırkçı devletlerin egemenliğine sokulup üzerlerinde inkâr ve asimilasyon politikalarının uygulanmasının öncülüğünü de Batı ülkeleri yapmıştır. 100 yıldır Kürt Halkının mücadelesini görmezden geliyorlar.

Mesela şunu söyleyebiliriz. Gelip Ortadoğu’da Kürtlere de danışabilirler, onların da fikrini alabilirler. Eğer Kürtler Ortadoğu’da ilerlerse Batı ülkeleri ve ABD de bölgede rahata kavuşacaktır.

 

Suriye meselesi tıkanmış vaziyette. Amerika Suriye konusunda ne yapmalı?

Suriye devrimi farklı bir konuma gelmiştir. Yani radikal İslamcılar öne çıkıyorlar. Bu durum özellikle Rojava için de bir tehlike yaratıyor. Suriye’de Nusayri ve Sünni meselesi öyle bir noktaya gelmiş ki, artık bir araya getirilmesi imkânsız hale dönüştü diyebiliriz.  Bu mesele ancak Kürtlerin tanınması, kabul edilmesi ve dostluğu ile çözüme kavuşabilir. Bu sorunu ancak Kürtler çözebilir. Eğer Kürtler dikkate alınmazsa, Suriye’de radikal İslamcılar hâkimiyet kurar ki bu durum Suriye’nin parçalanmasına da neden olabilir.

 

Peki Kürtlerin kusuru yok mu, bazı görüşlere göre Cenevre Konferansı öncesi Rusya ve büyük güçler Kürtleri tanımak üzereydi ama Kürtlerin kendi iç problemlerinin bu gelişmenin önünü tıkadığı yönündeki eleştiriler var.

Ben Kürtlerin, Araplar kadar kendi içlerinde birbirlerine uzak olduğunu düşünmüyorum.  Mesela Kürtlerin, Araplar gibi, Afganistan’dakiler gibi parçalanmış olduğuna inanmıyorum. Kürtlerin kendi aralarında siyaseten sorunları olabilir, ama ulusal meselelerde hiçbiri kendi vatanseverliğini kaybetmiyor. Yani Kürtlük her şeyin üzerindedir. Kürt siyasetinin kendi içindeki çelişkileri ‘Kürtler ulusal davalarına ihanet ediyor’ şeklinde yorumlanamaz.

Araplara baktığımız da biri diğerini kabul etmiyor, birbirlerinin mezarını kazıyorlar. Ama onlar için bir çözümden bahsediliyor. Pakistan için Afganistan için çözümler var. Sadece Kürtler için mi çözüm yok? Biz o eleştirilerin yerinde olmadığını düşünüyoruz. İran, Irak, Türkiye ve Suriye’deki Kürtler arasında siyasi farklılıklar, çelişkiler bulunabilir ama bu ulusal birlik söz konusu olduğunda bütün Kürtler birdir.

YPG Chief Commander Hemo: Kurds Are Bulwark Against Islamic Extremism in Syria

Sipan Hemo, commander of the controversial People’s Defense Units (YPG) in Syria, is adamant: “We are not a military wing of any party,” he says in an interview with Rudaw. Hemo denies that the militia is part of the dominant Democratic Union Party (PYD), which has taken control of Syria’s Kurdish areas and has friendly ties with the Kurdistan Workers Party (PKK). The PYD has been accused by some of shady ties with the Damascus regime, and of heavy-handed rule over the Kurdish regions.
 
 
 
Hemo, whose fighters have been recently involved in deadly clashes with the radical Islamic Jabhat al-Nusra, says that Turkey has nothing to fear from the YPG units. “We see radical Islam as a threat not only to ourselves, but also to the Turkish people and the world as well,” he insists.
 
 
 
 
Sipan Hemo: Some of the Arab villagers support YPG. Actually, it was upon their request that the YPG went there. The Jalagha and Jiburi tribes support the YPG. Most of the region supports the YPG. I have to point out that in the recent clashes we have been fighting against many foreigners, who are entering Syria from Turkey. For instance, the ones killed in Serekaniye were the citizens of other countries such as Egypt, Saudi Arabia and Tunisia. One of the jihadists was a US citizen! Many of the militants killed in Tel Kochar were carrying Iraqi and other passports.
 
YPG Commander: Kurds Are Bulwark Against Islamic Extremism in Syria
A female member of the Kurdish People’s Defense Units (YPG). Her units have been locked in fierce clashes with members of the radical Jabhat al-Nusrah near the border with Turkey. Photo: AFP
 
 
 

  We Kurds are a democratic, progressive, and tolerant people in the region.  

Rudaw: What do you think about the presence of Al-Qaeda in Syria? Some experts believe that the more secular Kurds are a blessing for the US and the West against these groups.

Sipan Hemo: We Kurds are a democratic, progressive, and tolerant people in the region. Look at the Kurdistan Region! It is the best example of what I am saying. None of the Arab nations have reached such an advanced level. Kurdish people have potential to even create better than this. Therefore, it is in the interest of the US and the West to acknowledge the Kurds (in Syria) and their potential.

Rudaw: How do you think the West should approach the Kurds?

Sipan Hemo: It was the West that divided Kurdistan into four parts, leaving Kurds under the governance of chauvinistic states that have denied us and carried out assimilation policies. Unfortunately, they are still doing the same thing, and continue to ignore the Kurdish struggle. They should talk with Kurds, and take them into account on issues related to the region. If Kurds gain status in the Middle East, it will certainly benefit the US and the West as well.

Rudaw: The Syrian crisis has arrived at an impasse. What do you think is the way out?

 
 Therefore, it is in the interest of the US and the West to acknowledge the Kurds (in Syria) and their potential. 
 

Sipan Hemo: The Syrian Revolution has reached a critical point. In other words, radical Islamists are seen in the forefront. This poses a threat to the US and the West. The conflict between the Alevis and Sunnis has reached an irreversible point. This issue can only be resolved through recognizing the Kurds and granting their rights. Nobody other than Kurds can remedy this problem. If the US and the West do not take Kurds into account, radical Islamists will take over, and that will cause Syria to break up.

Rudaw: You just mentioned there are many foreigner fighters in the Jabhat al-Nusra and that they enter from Turkey. How would you say Turkey is letting these radical Islamists into Syria, while Ankara is involved in a peace process with the Kurds in Turkey?

Sipan Hemo: This is indeed a very striking situation. Although Turkey is in the middle of a peace process with its Kurdish population, it is uneasy about the situation of Kurds inside Syria. This might seem like a contradiction, but we know that it is not. Kurds in the other three parts of Kurdistan (Turkey, Iran and Iraq) have never achieved such gains in a short period of time. The gains achieved in western (Syrian) Kurdistan happened very fast, and these gains already have and will have some results in the region.

As Kurds, our position has been from the beginning to remain neutral and not take the side of the regime or the opposition. We know we cannot do anything for the rest of Syria, but on every occasion we have emphasized that we can protect our own Kurdish region in Syria. But Turkey got uncomfortable with our stance. What discomforts Turkey is the fact that Kurds govern the Kurdish region. Turkish officials recently announced that they will not stay indifferent to the development alongside their borders and will interfere. The main reason for this announcement is the gains of Kurds alongside the Turkey’s border.

 Although Turkey is in the middle of a peace process with its Kurdish population, it is uneasy about the situation of Kurds inside Syria.  
 
 

Rudaw: Do you really pose a threat to Turkey? Are Turkey’s concerns justified?

Sipan Hemo: Contrary to what has been said we, as the YPG, see ourselves as friends of the Turkish people. We side with those who can contribute to the advancement of democracy in the region. If the region gets under the control of radical Islamists, that would be a disaster for the Middle East. We see radical Islam as a threat not only to ourselves, but also to the Turkish people and the world as well. Our achievements in Syria will be beneficial to the Turkish people and the people in the region.

Rudaw: Raising the YPG flag at the Serekaniye border gate has made some Turkish officials uneasy.

Sipan Hemo: This should not be seen as a problem at all. We raise the YPG flag in the areas where we take under control to mark our achievement. But, I need to stress that the Kurdish region is under the control of the Supreme Kurdish Council (SKC). It is the SKC that governs the region. After military success, these areas are handed back to SKC and the SKC flag will be raised. In other words, no flag other than SKC will be raised at the border gate.

Rudaw: Kurdish parties say that the YPG is the military hand of the Democratic Union Party (PYD). What is your answer to this?

Sipan Hemo: Unfortunately, this issue is raised a lot. When we decided to form YPG, we not only visited PYD, but also other parties as well. We visited the president of the Kurdistan Region Massoud Barzani too. We have knocked on the doors of many parties, people and leaders.

  If the US and the West do not take Kurds into account, radical Islamists will take over, and that will cause Syria to break up. 
 

We told all these people that we were planning to form a military power in Western Kurdistan. As you may remember, there were some attacks against the Kurds in Qamishlo in 2004 and in Raqqa in 2007. To prevent similar incidents, we felt it was a must to form a military force.  Yet, all parties and people we had spoken with rejected the idea of forming a military force. They said that it would be difficult to form such a force. Nevertheless, we continued our efforts to form the YPG despite their discouragement. Definitely, PYD helped us out. There are within the YPG, members of other Kurdish parties along with PYD members. Democratic Progressive Party, Kurdish Democratic Union Party, Kurdish Leftist Party, Syrian Kurdish Democrats Party as well as Assyrians and Arabs are also part of YPG units.

I want to repeat once more that we are not a military wing of any party! We are under the command of the SKC. We struggle to defend the Kurdish region. YPG will exist as long as there are security problems regarding western Kurdistan.  In fact, this is the first time I am officially stating this to the public through you. We met all parties in March 2009. They may have not mentioned this for their party interests!

http://rudaw.net/english/interview/22072013

Zimmerman Davası ve Suriye Sorunu Üzerine

17 Temmuz 2013 Çarşamba

Mutlu Çiviroğlu

Washington’un son günlerdeki gündeminde “Zimmerman Davası” önemli bir yer tutmakta. Geçen yıl Trayvon Martin adlı silahsız bir siyahi genci öldürmekten yargılanan 29 yaşındaki gönüllü mahalle bekçisi George Zimmerman ikinci derece cinayetten yargılandı ve 6 kişilik bir jüri tarafından suçsuz bulundu.

İşin ilginç yanı ise sadece kadınlardan oluşan bu jürinin beş Beyaz bir de Latin Amerika kökenli olması. Siyah hakları savunucuları ve insan hakları grupları, çoğunluğu Beyaz olan jürinin, Latin Amerika kökenli George Zimmerman’ı oybirliğiyle beraat ettirmesinde, kurban Trayvon Martin’in Siyah olmasının önemli bir etken olduğunu dile getirmekteler.

Zimmerman ise Martin’le kavgaya girince kendini savunmaya çalıştığını, Martin’in kendisinden daha güçlü olduğu için başını yere vurmaya başladığını, kendisini savunmaya çalıştığı için Martin’i öldürdüğünü iddia etmekte. Şunu belirtmekte de fayda var, olayın geçtiği Florida eyaletindeki yasalar, hayatlarından endişe eden kişilerin, öldürme maksatlı ateşli silah kullanmasına izin veriyor.

Başkan Barack Obama da mahkeme kararıyla ilgili yaptığı açıklamada, Amerikan halkına sakin olma çağrısı yaparak  ”Hukuk düzenine bağlı bir ülkeyiz ve bir jüri kararını verdi” dedi.

Kararın açıklanmasından sonra New York, Washington, San Fransisco, Boston, Detroit, San Diego, Atlanta ve Chicago başta olmak üzere birçok kentte protesto gösterileri düzenlendi ve Zimmerman’ın beraatı protesto edildi. Gösteriler ve karara tepkiler yer yer devam ederken, göstericiler hayatını kaybeden Trayvon Martin için adalet isteklerini dile getirmekteler.

Washington’un Suriye ile ilgili gündemine değinecek olursak tam bir belirsizliğin hakim olduğunu söyleyebiliriz. Bir yandan olumsuz giden Cenevre Konferansı hazırlıkları, bir yandan ‘kırmızı çizgi’ olarak sunulan kimyasal silah kullanımı konusundaki sessizlik, bir diğer yandan da muhalifleri silahlandırma konusundaki kararsızlık ve mecburi kaygılar.

Washington Post’ta yakın zamanda yayınlanan bir haberde Obama yönetiminin Suriyeli isyancılara silah sağlama girişiminin, Temsilciler Meclisi ve Senato’daki istihbarat komisyonları tarafından engellendiği dile getirilmişti. Bu rahatsızlığın en önemli sebebi de, daha önceki yazılarımızda belirttiğimiz gibi, Washington’un göndereceği silahların El Kaide ile bağlantılı Cihad amaçlayan grupların eline geçme ihtimali.

Ayrıca geçen ay Gallup tarafından yapılan araştırmaya göre Amerikalıların yüzde 54’ü isyancılara direkt askeri yardım göndermesini onaylamıyor. Yine aynı dönemde Pew Araştırma Merkezi tarafından gerçekleştirilen bir başka kamuoyu araştırmasına göre bu oran daha fazla ve % 70 düzeyinde.

Birleşmiş Milletler (BM) Mülteciler Yüksek Komiserliği’ni (UNHCR) yürütmekte olan Antonio Guterres’in bugün belirttiğine göre, Suriye’deki iç savaşın ortaya çıkardığı mülteci sorunu, 1994’teki Ruanda soykırımından beri ilk kez bu kadar “ürkütücü boyutlara” ulaşmış durumda.

Merkezi New York’ta bulunan İnsan Hakları İzleme Örgütü (Human Rights Watch) de, aybaşında yayınladığı bir raporda Suriyeli mültecilerin ağır şartlarına vurgu yapmış, savaştan kaçan Suriyelilerin Irak, Ürdün ve Türkiye tarafından tehlikeli sınır bölgelerinde mahsur durumda bırakılmalarını eleştirmişti. Raporda Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nden de bahseden İnsan Hakları İzleme Örgütü, Kürdistan Bölgesi’nin, Suriye ile olan sınırını, 19 Mayıs’tan beri aile birleşimi dışındaki herkese kapatmış olmasının ciddi bir endişeye sebep olduğunu da vurgulamakta. Irak ve Kürdistan Bölgesel Yönetimi’ne çağrıda bulunan örgüt, el-Kaim ve Peşkapor sınır kapılarının derhal yeniden açmalarını ve BM Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin, geçiş yapan Suriyelileri kayıt altına almasına izin vermelerini talep etmekte. İnsan Hakları İzleme Örgütü, ayrıca Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nden Domiz mülteci kampındaki aşırı kalabalığı azaltmak için Duhok yakınlarında yeni bir mülteci kampı kurma sözünü yerine getirmesini de istemekte.

Tekrar Washington’a dönecek olursak, böylesi bir ortamda bile ne yazık ki Washington’da Suriye ile siyaset değişikliğine dair bir işaret görünmemekte. Suriyeli muhaliflerin birbirleriyle olan sorunları ve Esad rejimin de son dönemlerde kendi lehine çevirdiği güç durumu da göze alındığında, Suriye’deki insanları daha zor günlerin beklediği acı bir gerçek. BM’nin yakın zamanda “100 bini aştı” dediği ölü sayısı da, bu gidişle ne yazık ki daha da artacak gibi görünüyor.

http://www.ilkehaber.com/yazi/zimmerman-davasi-ve-suriye-sorunu-uzerine-8010.htm

‘Somut Adım Atılırsa Türkiye Kazançlı Çıkar’

Irak’ta Kürt Bölgesel Yönetimi Başkanı Mesud Barzani’nin iki yıllık gerginliğin ardından pazar günü Bağdat’ta Başbakan Nuri El Maliki ile görüşmesi ülkede istikrarın yeniden sağlanması için sembolik bir adım olarak yorumlanmıştı.

‘Somut adım atılırsa Türkiye kazançlı çıkar’

PINAR ERSOY / WASHINGTON

Şimdi Erbil ve Bağdat ilişkileri düzeltme sinyali verirken Türkiye’nin de kazanan tarafta olacağı yorumları yapılıyor. Türkiye son dönemde Kürt yönetimi ile yakınlaşırken Bağdat’la ilişkisinde sorunlar yaşamıştı. Barzani-Maliki görüşmesinin ardından Ankara ve Erbil arasındaki yakın ilişkinin her ne olursa olsun sağlam devam edeceği yönünde görüş birliği var.

German Marshall Fund düşünce kuruluşunun Ortadoğu uzmanı Hassan Mneimneh, “Barzani’nin Bağdat’la kesin olmayan bir yakınlaşma için Türkiye ile bağlantılarını riske atacağını hiç zannetmiyorum” diyor.

ABD’nin eski Türkiye ve Irak Büyükelçisi James Jeffrey, Ankara-Erbil-Bağdat üçgeninde özellikle doğalgaz ve petrolün birleştirici rol oynayacağını savunuyor. Çalışmalarına Washington Enstitüsü’nde devam eden Jeffrey “Kürt hidrokarbon kaynaklarının Türkiye ile birlikte Bağdat’ın da katılımıyla değerlendirilmesi herkesin çıkarına olacak. [Bu konudaki ihtilaflı durum çözülürse] ticaret ve işbirliği artacak, yakınlaşma olacaktır” yorumunu yapıyor.

Washington’da Irak, Suriye ve Türkiye Kürtlerini en yakından takip eden gazetecilerden olan Mutlu Çiviroğlu, “Kürt hükümetinin Türkiye ile artırdığı enerji antlaşmaları ve Eylül ayında tamamlanması beklenen boru hattının bu ziyarette gündeme gelmiş olması çok muhtemel” diyor. Maliki’nin bu konuda artık daha yumuşak adımlar atabileceğini ekliyor. Ancak pazar günkü görüşmenin şimdiye kadar imzalanan anlaşmalar için ne ifade ettiğini kimse kestiremiyor. Bu belirsizlik nedeniyle Türkiye’nin şimdilik endişelenmesine ya da umutlanmasına hiç gerek olmadığını savunanlar da var.

Hassan Mneimneh umutsuz bir şekilde “Kürt yönetimi daha önce defalarca Bağdat’a güvendi ancak sözler hiçbir zaman tutulmadı. Bu kez farklı olacak mı göreceğiz” diyor ve ekliyor: “Bence bu görüşme somut adımlar atılmadan Türkiye için hiçbir şey ifade etmiyor.

http://dunya.milliyet.com.tr/-somut-adim-atilirsa-turkiye/dunya/detay/1735618/default.htm

Barzani-Maliki Buluşmasında Başkanlık Hesabı

Irak’ta iki yıl sonra görüşen Kürt Bölgesel Yönetimi lideri Mesud Barzani ve Başbakan Maliki’nin, Barzani’nin cumhurbaşkanı olma ihtimalini konuştuğu düşünülüyor

Barzani-Maliki buluşmasında başkanlık hesabı

PINAR ERSOY / WASHINGTON

Irak’ta Kürt Bölgesel Yönetimi Başkanı Mesud Barzani’nin pazar günü iki yıl aradan sonra ilk kez Bağdat’a gitmesi ve burada Başbakan Nuri El Maliki ile yaptığı görüşmeden sıcak mesajlar çıkması ülkeyi yakından takip eden uzmanlar arasında temkinli bir iyimserlikle karşılandı.
ABD’nin 2010-2012 yıllarında Bağdat, 2008-2010 arasında da Ankara büyükelçisi olan James Jeffrey, “Politik ve psikolojik olarak çok önemli bir gelişme. Bağdat ve Erbil arasında hidrokarbon ve sınır konularında uzlaşıya hız verilecek. Ancak yakın ilişkiler için somut adımlar atılmalı” diyor.

Voice of America radyosunun Kürtçe servisi gazetecilerinden Mutlu Çiviroğlu da bu ziyarette daha çok pratik konuların görüşüldüğünü aktarırken temel görüş ayrılıklarının devam ettiğini hatırlatıyor.

Aslında Bağdat ve Erbil arasındaki yakınlaşma mayıs ayında 7 maddelik bir yol haritası üzerinde anlaşılması ve Kürt bakanların Bağdat’a dönmesiyle başlamıştı. Maliki haziran ayında Erbil’e geldiğinde de sorunlu konularda ortak komisyonlar kurulması kararı alınmıştı. Barzani’nin Bağdat’a gitmesi zincirin bir anlamda son halkası oldu.

ABD’nin rolü var
ABD’nin iki taraf arasındaki gerginlikten rahatsız olduğu ve bu görüşmede rol oynadığı ise sır değil. ABD’nin eski Ankara Büyükelçisi olan ve Atlantic Council Dinu Patrici Avrasya Merkezi’nin direktörlüğünü yapan Ross Wilson, Barzani-Maliki görüşmesinde ABD ve BM’nin ciddi teşviği olabileceğini söylüyor.

Çalışmalarına Washington Enstitüsü’nde devam eden James Jeffrey de “ABD’nin Türkiye ve Kürtler arasında Bağdat’ın dahil olmadığı hidrokarbon işbirliğinden duyduğu rahatsızlık, Kürtleri, Türkiye’nin de rızasıyla Bağdat’la tekrar denemeye itti” yorumunu yapıyor.
Ancak iki liderin siyasi kariyerleri ile ilgili endişeleri de görüşmede rol oynamış gözüküyor. James Jeffrey, Suriye’de artan şiddetin ve Maliki’nin haziran ayındaki yerel seçimlerden kötü sonuç almasının başbakanı müttefik aramaya ittiğini düşünüyor. Son dönemde çok eleştirilen Barzani de ilişkileri düzelterek güçlenmenin yollarını arıyor. Üstelik masada cumhurbaşkanlığı ihtimali de var.
Cumhurbaşkanı Celal Talabani Aralık 2012’de felç geçirdiğinden beri Almanya’da hastanede…

Mutlu Çiviroğlu, Sünni ve Şiilerden Barzani’nin cumhurbaşkanlığı için talep olduğunu, pazar günü yapılan görüşmede bunun da tartışıldığını aktarıyor. Çiviroğlu’na göre Barzani bu seçimlerde değilse de bir sonraki seçimde güçlü bir aday olacak. Türkiye’nin de destek vereceği tahmin edilen olası bir cumhurbaşkanlığının Erbil-Bağdat ilişkilerini yumuşatacağı düşünülüyor.
Seçim muamması

Ancak hiçbir şey kesin değil. Irak Kürt Bölgesel Yönetimi Meclisi geçen hafta Barzani’nin görev süresini iki yıl daha uzatarak tartışma başlatmıştı. Barzani’nin bunu onaylaması halinde cumhubaşkanlığı adaylığı tartışması en az iki yıl ertelenecek. Aksi takdirde önümüzdeki aylarda hem Irak hem de Kürt Bölgesel Yönetimi’nde liderlik kadrosunun değişmesi ihtimali doğacak. Daha önce ABD’nin Talabani’nin yerine eski cumhurbaşkanı İyad Allavi’yi istediği yönünde iddialar ortaya atılmıştı. Irak‘ta bir sonraki seçimlerin 2014’te yapılması planlanıyor, ancak kesin bir tarih belirlenmiş değil.

YARIN: Erbil-Bağdat arasındaki yakınlaşma Türkiye’yi nasıl etkileyecek?